Έφτασε και ετουτη η ώρα.
Get rich or die tryin, η ταινία.
Μιλάμε φυσικά για την βιογραφική ταινία του 50cent, η οποία κυκλοφόρησε το 2005 σε σκηνοθεσία Jim Sheridan και σενάριο από τον Terence Winter, επιμελημένο φυσικά από τον 50cent.
Πρωταγωνιστής, φυσικά, είναι ο 50 Cent στον ρόλο του Marcus “Young Caesar” Greer. Η ταινία απεικονίζει την καθημερινότητα του Marcus καθώς και την πορεία του. Ο Young Ceasar ήταν ένας έμπορος ναρκωτικών στους δρόμους του Κουίνς, και η ταινία, μας καταγραφτεί την πορεία του ως επιτυχημένο ράπερ καθώς και τον αγώνα του να αφήσει πίσω το εγκληματικό παρελθόν.
Η ταινία, έλαβε διθυραμβικές κριτικές. Με αρκετούς να υπογραμμίζουν αρνητικά τα κλισέ, τα μοτίβα, καθώς και τις υποκριτικές ικανότητες των συμμετεχόντων. Διαβάζοντας τις κριτικές, σχεδόν εκνευρίστηκα, δεν είμαι ο αρμόδιος για να κρίνω τους κριτικούς, απλά θέλω να τοποθετηθώ σαν ακροατής. Δεν χρειάζεται απαραίτητα όλες οι ταινίες να είναι αυστηρές, αποστειρωμένες, με ερμηνείες καριέρας, βαθιά νοήματα, καινοτόμα CGI κλπ κλπ. Στην ταινία είναι απλά ο 50cent που υποδύεται τον εαυτό του και το κάνει μια χαρά.
Τέλος πάντων, η ταινία είναι ντυμένη μουσικά από τον 50, φυσικά, και τον δίσκο Get Rich or Die Tryin’: Music from and Inspired by the Motion Picture. Με συμμετοχές από Lloyd Banks Young Buck, Tony Yayo, Nate Dogg, Mobb Deep. Ο δίσκος κυκλοφόρησε από την G unit Recordings και την Interscope. To album, αργότερα έγινε πλατινένιος και κατά την διαρκεια της κυκλοφορίας του, κυριάρχησε σε όλα τα charts σε όλο τον κόσμο.
Παρόλο που οι αξιολογήσεις δεν ήτανε ανάλογες του δίσκου, πιστεύω ότι η ταινία είναι αξία αναφοράς στην ιστορία του Hip-hop, δεδομένου του αντίκτυπου που είχε ο 50cent στην όλη βιομηχανία της ψυχαγωγίας.
Αυτά τα ολίγα για το σημερινό Class of classics. Είδαμε το Get rich or die tryin. Που τελικά είναι μια οκέι ταινία, περνάει ευχάριστα η ώρα και σχετικά γρήγορα. Όταν την ξανά είδα για να γράψω το άρθρο, είπα κυριολεκτικά αυτό. Ήτανε μια χαρά σε διάρκεια, πλοκή, αισθητική και γενικά είναι μια πολύ οκέι ταινία. Σαν ακροατής, μπορώ απλά να την προτείνω ανεπιφύλακτα.
Στο επόμενο Class Of classics θα κλείσουμε το κεφάλαιο 50cent με το βιβλίο του και εν συνέχεια θα ξεκινήσουμε το αφιέρωμα μας στην δυτική ακτή.
Leave a Reply