Μετά από μία αρκετά περίεργη(και ταυτόχρονα με αρκετό ενδιαφέρον)κουβέντα,που είχα με ένα άτομο στην σχολή. Μπήκα στο τρυπάκι να ψάξω για κάποια «άγνωστα»κομμάτια(για μένα),από ένα συγκρότημα που δεν είχα ακούσει ξανά,και προς μεγάλη μου έκπληξη,ήταν απίστευτοι.Είχαν αρκετά views και πραγματικά αναρωτιέμαι πως δεν τους είχα έστω ακούσει σαν όνομα.
Kάπως έτσι συνέχισα την αναζήτηση,στα καλύτερα κομμάτια της δικής μου γενιάς.Με μία γρήγορη αναζήτηση στο YouTube,από τα «άγνωστα» κομμάτια μέχρι και τις σημερινές επιτυχίες(σύμφωνα με τα views πάντα).Υπάρχει μία τεράστια διαφορά στην απήχηση.Ένα κομμάτι του ΛΕΞ(δεν έχει σημασία ποιο)έχει 2,5 εκκατομύρια views από τον δίσκο ΤΓΚ και ένα αντίστοιχο κομμάτι του ΛΕΞ από τον δίσκο FILM NOIR(2012) έχει 75.000 views.Τα παραδείγματα είναι άπειρα με κομμάτια,σχετικά πιο καινούρια,που έχουν την τετραπλάσια απήχηση.
Πως γίνεται το σημερινό κοινό να ξέρει τον ΛΕΞ και τον ΤΖΜΛ,μόνο από τα προσωπικά τους project και να μην ξέρουν τα ΒΟΡΕΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ,και αντίστοιχα να ξέρουν τους Joker2Face και τους ΦΒΣ και να μην ξέρουν τους Bong Da City.Πως γίνεται να λέει κάποιος σε κομμάτι του Ηatemost «Ποιος είναι αυτός που ακούγεται σαν τον SNIK».Ομολογώ να πω,πως,μετά από αυτό πέρασαν υπερβολικά πολλές σκέψεις από το μυαλό μου.Η πρώτη αντίδραση μου,ήταν να κράξω,αλλά μετά θεώρησα σωστότερο να του προτείνω κομμάτια να ακούσει.Βέβαια,κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ,γιατί από κάτω γινόταν χαμός.Όλοι τον έβριζαν,και μόνο ένας έγραψε «Μπρο,ψάξε για τους Βήτα Πεις».Για την ιστορία και μόνο,το παιδί το έσβησε εντελώς το σχόλιο του.
Όταν,σας προτείνει κάποιος να ακούσετε κάποιο κομμάτι,ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ!Θέλει να μοιραστεί συναισθήματα μαζί σας.Αντί,να ακούσετε το ίδιο κομμάτι χιλιοστή φορά,ακούστε κάτι «κανούριο».Να ανοίξει το μυαλό σας,να ακούσετε κάτι που πιθανότατα δεν ξέρετε ή που έχετε κατακρίνει μπορεί και λαθασμένα.Μπορεί εν τέλει,αυτό το κομμάτι να σας «αλλάξει» την ζωή,να σας αλλάξει τον τρόπο σκέψης,μπορεί να σας δημιουργήσει συναισθήματα και σκέψεις που δεν είχατε μέχρι εκείνη την στιγμή.
Γενικά,αυτό που πάσχει η σημερινή κουλτούρα,όπως έχει διαμορφωθεί,είναι οι «ταμπελες» που μπαίνουν στους ραπερς. Ο ταδε,είναι mainstream.Ο άλλος, μόνο κλαίει στα κομμάτια του.Αυτό,δεν είναι ραπ,είναι τραπ. Αυτός,είναι underground.Αυτά είναι κάποια από τα σχόλια που ακούω και βλέπω καθημερινά.Γιατί,έχεις αυτή την άποψη;Γιατί,το λες αυτό;Νομίζω πως πρέπει πρώτα να αφήνεις τον ράπερ να σου πει ότι έχει να σου πει,και μετά να τον κρίνεις.Δεν διαμορφώνεις άποψη μέσα σε 10 δευτερόλεπτα.
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω αλλάξει γνώμη για κάποιον ραπερ που δεν άκουγα.Πιο συγκεκριμένα αρνιόμουν να ακούσω έναν συγκεκριμένο,δεν μπορούσα να τον ακούσω,η φωνή του με εκνεύριζε.Μία μέρα,όπως όλες οι άλλες,είπα να μην βάλω την καθημερινή μου λίστα,και έβαλα την αυτόματη λίστα με τα προτεινόμενα.Μπήκαν 3 κομμάτια του στην σειρά,εκείνο το πρωινό,είχα ανακαλύψει έναν θησαυρό που υπήρχε και έκανα πως δεν έβλεπα.Να πω,πως δεν είναι λίγες οι φορές που με «πιάνω» να ουρλιάζω τους στίχους των κομματιών του,ενώ πριν έλεγα:Ποιος είναι αυτός και γιατί ακουγεται έτσι.
Fun fact,πριν λίγες μέρες ταξιδεψα αρκετές ώρες για να τον ακούσω σε live.Έπισης,τον ίδιο ράπερ επέμενα να τον ακούσει ένας φίλος,που είναι εντέλως εκτός τη φάσης.Το αποτέλεσμα ήταν,αρκετό καιρό μετά,να πάμε μαζί σε Live του και να γυρίσουμε πίσω χωρίς φωνή και με το hype μας να μην έχει ταβάνι.
Τέλος απλά Ακούτε Ραπ,είτε παλιό,είτε κανούριο,είτε Mainstream,είτε underground,είτε low bap,είτε boom bap,και που ξέρεις μπορεί κάποια μέρα να πας σε Live του και να αναθεωρήσεις για αρκετά πράγματα…
ΥΓ.:Το «Aκούτε Ραπ» είναι κομμάτι των ΒηταΠεις.
Ψάξτε το…
Leave a Reply