Η αλήθεια είναι πως αυτή η εβδομάδα ήτανε λίγο μεγάλη, οπότε δεν ασχολήθηκα ιδιαίτερα με οτιδήποτε και ανέβαλα συνεχώς την προβολή του Top Boy, αντ’αυτού έβλεπα συνεντεύξεις του Τακι Τσαν και του Mad Clip (rest in peace) κυκλοφόρησε και πρόσφατα καινούριο κομμάτι, το Eurogangsta. Γενικότερα ήτανε μία βδομάδα περίεργη, όπως προανέφερα, άκουσα συγκεκριμένα πράγματα και ψυχαγωγήθηκα με basic σκρολαρισμα, οπότε θα προσεγγίσουμε λίγο γενικά το σημερινό μας άρθρο και φυσικά η playlist θα είναι λίιιγo abstract. Ξέχασα να αναφέρω ότι υποσχέθηκα στον εαυτό μου τουλάχιστον ένα άρθρο και μία playlist την εβδομάδα. Ναι οκέι, είχα να γράψω κάτι μήνες. Τεεεεελος πάντων, βάλτε να παίζει η λίστα στο τέλος του άρθρου και αναγνώστε το άρθρο.
Top Boy, ATHENA και κάτι περίπου.
Εδώ και αρκετό καιρό έχει κυκλοφορήσει η τελευταία σεζόν του Top Boy. Δεν την έχω δει, ακόμα. Την κρατάω για μία συγκεκριμένη περίοδο όπου θα την εκτιμήσω περισσότερο. Ωστόσο τους τελευταίους μήνες είδα αρκετές ταινίες/σειρές που αφορούν το hip hop. Πέραν από το ‘’Straight Outta Compton’’ έχει βγει παααρα πολύ υλικό. Νομίζω ότι αυτή η ταινία ήτανε η εκκίνηση για ότι ακολούθησε.
Πέρα των ‘ντοκιμαντέρ’ τύπου Wu tang Clan, The Defiant ones, I’ve got a story to tell, έχουν κυκλοφορήσει ταινίες όπως το Forever Rich (υπερβολικά μέτρια, δεν με έπεισε, αν και πέρασε η ώρα χωρίς να το καταλάβω) Ακόμα μια με ενδιαφέρον ητανε μια πολωνέζικη ή πολωνική (?) το FREESTYLE, οκέι, είχε το Βαλκάνιο στοιχείο, το σενάριο οκέι, το delivery, η εκτέλεση μέτρια και οι ερμηνείες απλά οκέι. Βάζω και στις δύο 6,5/10 Δείτε τες αλλά μην τις βάλετε προτεραιότητα.
Άξιο αναφοράς είναι και τo Dealer. Ωραία σειρουλα, άρτεια ροή, εξαιρετική σκηνοθεσία, ‘’επαναστατική’’ προσέγγιση, δεδομένου ότι το κεντρικό πρόσωπο είναι ο βιντεοκλιπάς και όχι ο ράπερ. Γενικά, αξίζει, ωραία σκηνοθετική πινελιά, οπότε 8/10. Θα έβαζα έγραφα περισσότερα, αλλά δεν υπάρχει λόγος. Τσέκαρε την, αξίζει τον κόπο δεν είναι τόσο μεγάλη και βαριά.
Το The After Party. Ευχάριστη ταινιουλα, παραγωγης World Star hip hop. Φιλικές συμετοχές, από Tyga, French Montana, Young Ma κ.α. Ωραίο κλιμα, ρεαλιστική προσέγγιση, μου άρεσε το mentality ‘’δεν πρόκειται να τα παρατήσω ‘’ και είχε και αρκετό αξιόλογο χιούμορ. Θίγει κάποια ζητήματα αναφορικά με την κουλτούρα και την κρίση ταυτότητας της νέας γενιάς. Ωραία μηνύματα, ωραία μουσική επιμέλεια, τίμιες ερμηνείες. Γενικά, αξίζει, δώστε του μια ευκαιρία. 8/10.
Είδα επίσης το ATHENA, που ήτανε επικό. Μου ξένισε στην αρχή η γλώσσα, δεν θα πω ψέμματα. Είναι γαλλικής παραγωγής. (Παρεπιπτόντως, τώρα που είπα Γαλλία, βγήκε και το Big Moves Vol 4, και ητανε πολύ δυνατό) Δεν την πίστεψα στην αρχή, μετά άλλαξα γνώμη και τύπου την προτείνω 100%. Πάμε λοιπόν στο ATHENA [το σενάριο ήτανε παρόμοιο με το La Haina (Το Μισος) παρεπιπτόντως αν δεν ξέρεις ποια είναι αυτή η ταινία, απλά σταμάτα ότι κάνεις, δες την, και μετά συνέχισε να διαβάζεις. Ασπρόμαυρη αισθητική, με τεράστιο αντίκτυπο στην κουλτούρα του hip hop. Μόνο ο ΛΕΞ το έχει αναφέρει σε αρκετά κομμάτια του και τώρα που το ξανασκεφτομαι ίσως κάνω αφιέρωμα σε τέτοια κομμάτια, αν και νομίζω κάποιος το έχει κάνει ήδη, αλλά οκ. Tέλος πάντων, ήτανε μια παρένθεση που έπρεπε να μπει.] Το ATHENA ήτανε απλά επικό. Το ‘’Delivery’’ ήτανε α-π-ι-σ-τ-ε-υ-τ-ο. Η εξέλιξη των χαρακτήρων, η κορύφωση της δράσης, η μουσική επιμέλεια ήτανε ακραία, το στήσιμο ‘’αρχαιας τραγωδίας’’ ήτανε πανέμορφο. Είχε μία αισθητική η οποία είναι 100% hip hop. Είναι 2020+. Έχει μια επική σκηνή που απλά δεν χορταίνω να την βλέπω (θα υπάρχει πιο κάτω αυτή η σκηνή) και την βάζω στην κορυφή των πιο iconic στιγμών.
Υπάρχει και το ντοκιμαντέρ πως γυρίστηκε και αξίζει 100% Όσο παρακολουθείς το making of, συνειδητοποιείς ότι η ταινία γυρίστηκε με γνώμωνα το όραμα του σκηνοθέτη και βλέπεις ότι ο κόσμος γούσταρε το project. Το making of έχει τεράστιο production value. Δεδομένου ότι όλα είναι real time, χωρίς cgi. Ρε φίλε, φαίνεται ότι η ταινία έχει φτιαχτεί με μεράκι. Είναι φτιαγμένη από ανθρώπους που ένιωθαν το project. Δεν είναι χολυγουντιανή παραγωγή, είναι ‘’απλή’’ ταινία, η οποία έχει τρομακτική εκτέλεση. Κορυφή. 10/10.
Η μουσική επένδυση του ATHENA, μου έδωσε full vibes ‘’Αrte Povera’’ του οποίου την παρουσίαση δίσκου παρακολούθησα από κοντά, στον Λυκαβητό, πριν λίγες εβδομάδας. Άνετα, μπαίνει στην λίστα τα καλύτερα 5 lives του hip hop. Λίγο η ορχήστρα, λίγο τα φωνητικά, λίγο οι καλλιτέχνες, λίγο τα vibes του χώρου, λίγο ο κόσμος, λίγο η ταινία, λίγο τα τεχνικά ζητήματα που προέκυψαν κατέστησαν το συγκεκριμένο live μοναδικό. Ίσως είναι βαρύγδουπο, όμως θα το πω. Ήτανε από τις πιο μεγάλες στιγμές του hip hop. (s/ο Kazaam)
Το ATLANTA, οι Migos και ο 2pac.
Το Αtlanta το ξεκίνησα με πάρα πολλές επιφυλάξεις και δεν το έχω τελειώσει ακόμα. Πρωταγωνιστεί o Childish Gambino και έχει αρκετά περίεργη ροή. Μου κάνει τρομερη εντύπωση που η σειρά σε αρκετά σημεία ειρωνεύεται πάρα πολύ τον εαυτό της, ενώ ταυτόχρονα προσεγγίζει με ρεαλισμό και σοβαρότητα το σενάριο. Γενικά είναι μία σειρά που αξίζει να επενδύσεις, είναι ευχάριστη, χαλαρή σκηνοθεσία, έχει κάποια filler επεισόδια που δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα στην εξέλιξη και δεν έχουν σχέση με την ροή αλλά οκέι αντιλαμβάνομαι το σκηνοθετικό πλαίσιο (ή μπορεί και όχι, βασικά δεν είμαι σίγουρος οπότε το αφήνω έτσι) σε κάποιο επεισόδιο σκάνε και οι Migos, σε ένα άλλο ο 2pac (????) Του βάζω ένα 8,5/10 και +10 respect για την δημιουργικότητα στο intro καθε επισοδείου. Παρεπιπτόντως, κυκλοφόρησε και η σειρά του 2pac με τίτλο Dear Mama, δεν το έχω τσεκάρει ακόμα. Επίσης, ο Offset κυκλοφόρησε καινούριο δίσκο με τίτλο Sett Off. Future, Travis Scott, Don Toliver, Cardi B (πάνω κατω) στις συμμετοχές. Ωραίος δίσκος, αν τον ακούσεις, άκουσε και το Without Warning με 21 Savage και Metro Boomin, που είναι by far από τους καλύτερους trap δίσκους.
Το Look Mom I can Fly, η θεωρία συνομωσίας και το Days Before Rodeo.
Look Mom I Can Fly. Το ντοκιμαντέρ του Travis Scott. Θα του βάλω ένα 9,2/10, σόρρυ γκάις, βαιμπαρα αακκρρρραια με Travis Scott. Και τύπου ακόμα γουστάρω. Με ξενέρωσε λίγο με το φεστιβάλ γιατί ξεκίνησαν να λένε για συνομωσίες, θυσίες και ήμουν οριακά να ξεκινήσω σειρά με θεωρίες συνομωσίας για το hip hop (μεταξύ μας, το έχω ξεκινήσει) Τέλος πάντων, είναι ωραίο ντοκιμαντέρ. Όσο το έβλεπα μου ήρθε έμπνευση και κάπως έτσι βγήκε ο τίτλος του βιβλίου μου. Παίρνεις φουλ motivational vibes και συνειδητοποιείς ότι έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που ξυπνούσες κάθε μέρα και τσέκαρες αν βγήκε το Astroworld. Επίσης, το Days before rodeo είναι από τα καλύτερα mixtape της γενιάς. Travis Scott, στα πολυ σκοτεινά του. Τρομερός ήχος για την εποχή του. Νταααξει, ωραίο ήτανε και το UTOPIA, απλά νομίζω δεν με άγγιξε όσο τα προηγούμενα. Από την άλλη ίσως να πρέπει να κάνω ακουστικό μαραθώνιο σε Travis Scott δισκογραφία και να αφιερώσω actually χρόνο, για να ακούσω σοβαρά το UTOPIA.
Τέλος πάντων, τσεκάρετε την λίστα, φτιάχτηκε όπως και το άρθρο, χωρίς συγκεκριμένο context και εχει διαμαντάκια μέσα.
Αυτά για ετούτη την εβδομάδα, καλή ακρόαση, καλή ανάγνωση, τα λέμε την άλλη βδομάδα, που θα έχει βγει και ο δίσκος του ΑΣΑΡΚΟΥ.
Leave a Reply