Hip Hop Κουλτούρα και Ναρκωτικά

Θυμάμαι όταν ήμουν 15-16 ετών που τότε με παρέα ένα φίλο καθόμασταν στη γωνία, απέναντι από το σπίτι μου και προσπαθούσαμε να γράψουμε και εμείς, όπως πολλοί, μερικές ρίμες..
Επηρεασμένοι από τα ακούσματα μας και εμείς σαν και τους άλλους έφηβους θέλαμε να κάνουμε το κομμάτι μας. Η μόνη μας διαφορά από τους υπόλοιπους ήταν πως αντί να το παίζουμε αλάνια και να πίνουμε “τσιγαράκια” όπως είναι τώρα η μόδα άλλωστε, τρώγαμε καραμέλες. Ναι, πες μας και φλώρους αν θες, δεν μας νοιάζει ιδιαίτερα, εμένα τουλάχιστον.
Χρόνια μετά, έχοντας υπάρξει σε διάφορα σκηνικά συνεχίζω να μην είμαι fan του όλου Lifestyle. Από επιλογή και απλή λογική. Και κάτι ακόμα: Εσείς οι MC’s που παροτρύνετε τα πιτσιρίκια να καπνίζουν και ένα “γάρο”, τι ακριβώς νομίζετε πως κάνετε; Ξυπνάτε ρε! Για τον πιτσιρικά είστε role models. Οι λέξεις σας έχουν βάρος. Εγώ νόμιζα πως η ραπ ήταν φτιαγμένη για να ξυπνάει συνειδήσεις και όχι για να τις κοιμίζει, αλλά εσείς αποδεικνύετε το αντίθετο.
Βέβαια, τον τελευταίο καιρό επειδή τα soft drugs δεν ήταν αρκετά, κάποιοι κάνουν διαφήμιση και στην κόκα. Όχι την κόκα-κόλα. Το άλλο πράγμα, ναι, ξέρετε σε τι αναφέρομαι. Για να μη μακρηγορώ, το τι κάνει ο καθένας μαγκιά του. Μην ωθείτε όμως πιτσιρίκια που ακόμα μιμούνται ότι ακούν και βλέπουν, να κάνουν διάφορα. Τυχαίνει να είστε τα είδωλα τους.Στην τελική παίδες, ούτε στο γκέτο γεννηθήκατε, ούτε έπρεπε να γίνετε hustlers για να επιβιώσετε και να βγείτε απ’ τα σκατά. Στην Ψαροκώσταινα γεννηθήκατε, όχι στο Harlem και μεγαλώσατε σπίτι σας, όχι στο δρόμο.
Και για να γίνω λίγο πιο κατανοητός, ας μιλήσω με ορισμένα γεγονότα. Γνωστοί rappers του εξωτερικού ήταν μπλεγμένοι με το εμπόριο ναρκωτικών, όπως όλοι ξέρουμε, γιατί ήταν η μόνη διέξοδος που είχαν από τη φτώχεια, λόγω του κοινωνικού ρατσισμού και της περιθωριοποίησης που επικρατούσε . Όταν όμως τους δόθηκε η ευκαιρία, όλα αυτά τα άφησαν πίσω τους, μέσα από τη μουσική .
Βέβαια, θα μου πεις, ότι ακόμη τους βλέπουμε να κάνουν χρήση (και πολλοί το προβάλλουν και μέσα από τη μουσική τους όλο αυτό). Δεκτό. Όταν όμως μπλέξεις, δύσκολα ξεμπλέκεις εντελώς. Αυτός είναι και ο λόγος που μπήκα στον κόπο να γράψω αυτό το άρθρο.
Η μουσική είναι ένα μέσο διασκέδασης , ψυχικής ανύψωσης και σε πολλές περιπτώσεις αντικαταθλιπτικό και υποκατάστατο οποιασδήποτε ουσίας. Η μουσική είναι το ναρκωτικό μας και όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο τότε ας δώσει τα επιχειρήματά του..