Καλημέρα, καλησπέρα, όπως πάντα. Είχαμε αρκετές κυκλοφορίες από την τελευταία φορά που τα είπαμε. Σε αυτό το άρθρο, δεν θα μιλήσουμε για κυκλοφορίες. Θα μιλήσουμε για τον δίσκο που ομολογώ να πω, πως με κράτησε παραπάνω από όσο συνήθως. Εντελώς ρεαλιστικά, δεν έχω βάλει να ακούσω τίποτα άλλο πέρα από αυτό. Απλά παίζει σε λούπα τα τελευταία 24ωρα και θα παίζει για αρκετά. Κέρδισε σε όλα τα επίπεδα.
Περιμέναμε το Millennials αααρκετό καιρό και άξιζε όλος ο γαμημενος καιρός. Μας είχε δώσει γερές δόσεις μουσικής από το Made in Athens μέχρι και τώρα. By far το προσωπικό αγαπημένο Solo Ethismos. Ωστόσο, αυτή η κυκλοφορία ήτανε κάτι που είχα αναφέρει και στις προβέψεις του 2024. Αυτό θα το συζητήσουμε εκτενέστερα σε επόμενο άρθρο γύρω στον Ιούνιο.
Ας πάμε λίγο στο Μάρτιο του 2024, και πιο συγκεκριμένα στις 19 Μαρτίου όπου κυκλοφορεί το Blue Jeans, το οποίο ήτανε πολλά υποσχόμενο. Άκουσα το κομμάτι και είχα πει πως αν ο δίσκος είναι σαν αυτό το κομμάτι τότε μιλάμε για δίσκο της χρονιάς. Το Blue Jeans, μας δημιούργησε εικόνες και μας προοιδέασε για την αισθητική και την ευρύτερη θεματολογία του δίσκου. Οταν πρωτοείδα το βιντεοκλίπ ήμουν σε φάση ‘’επιτέλους, ραπ’’ επιτέλους λίγo OG hip hop και έχει οικείες εικόνες. Το κομμάτι φυσικά ήτανε γεμάτο ατάκες .
Ενδεικτικά:
‘’Δεν πίνω κόκα μόνο pellegrino, μα έχω κάτι ορέξεις λες και πάω να γίνω’’
‘’Μου λένε μην το πεις το μπινελίκι, εν είμαι αθυρόστομος το ξέρεις, μα όταν γράφω μπάρες τους γαμαω το σπίτι’’
‘’Είμαι του εαυτού μου νταβατζής, αν δεν γαμαει θα μου γράψω diss’’
‘’Δύο χρόνια πριν δεν με άκουγε κανείς, όλη μου η πορεία ένα plot twist’’
Ο δίσκος αποτελείται από 14 κομμάτια, συνολικής διάρκειας 48 λεπτών. Από συμμετοχές έχουμε ένα κουπλέ από το Reflex. Στις παραγωγές έχουμε τους Melow, Kamer, Mike G, Τr4cer όπου τον βλέπουμε να είναι καταιγιστικός τους τελευταίους μήνες, Chico Beatz, Dof Twogee, Solid και φυσικά τον Golden Child, ο δίσκος κυκλοφόρησε υπό την αιγίδα της Stay Independent.
Το Millennials, είναι ένα μουσικό αριστούργημα. ‘Eνα καλά λαξευμένο και σκληρό διαμάντι. Χωρίς να θέλω να είμαι υπερβολικός πολύ δύσκολα κάποια κυκλοφορία θα ξεπεράσει σε ήχο το Millennials. Όσο άκουγα τον δίσκο, μου σκάγανε εικόνες, παραστάσεις. Ο Εθισμός, με το παραστατικό του λόγο, ξεδιπλώθηκε δίνοντας μας έντονες εικόνες και πολύ δυνατά ερεθίσματα για την Αθήνα που μεγάλωσε και ζει.
Όσο άκουγα το Millennials ένιωσα ότι ο Εθισμός είχε μεγάλη ανάγκη να εκφραστεί και να εκθέσει το 100% της ταυτότητας του μέσω του δίσκου. Σαν να είχε αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς με το Made In Athens. Η σκηνή χρειαζόταν ακόμα έναν MC ο οποίος θα είναι o εαυτός του και όχι ακόμα μία περσόνα που έχει δημιουργηθεί για να εξυπηρετήσει εμπορικούς σκοπούς. Έναν original Mc, μία ρεαλιστική φιγούρα ενός millennial.
Για κάποιο λόγο, ο δίσκος από την πρώτη ακρόαση τον ένιωσα οικείο στα ακουστικά μου. Ένιωσα ότι ακούω κάτι το οποίο δεν έχω ξανά ακούσει αλλά παράλληλα δεν ήτανε ξένο. Ίσως ευθύνονται οι επιρροές, τα word play, οι μπάρες, τα λογοπαίγνια, οι ρίμες, ο ήχος, το πάτημα, η αισθητική, η γενιά. Ναι, ΟΛΑ ΑΥΤΑ.
Χωρίς καμία υπερβολή ο δίσκος ήτανε πλήρης σε όλα τα επίπεδα, όσα και αν ήτανε αυτά. Από trap, drill, rap, hip hop πες το όπως θες δεν άφησε κανένα κενό στο album. Ακούγεται ευχάριστα, σε επανάληψη και νομίζω μιλάμε δικαίως για ένα εκ των δίσκων της χρονιάς.
Τα πολλά λόγια είναι περιττά, νομίζω δεν χρειάζεται να πω τίποτα περισσότερο. Τα είπαμε λίγο συγκεχυμένα και αδόμητα, ωστόσο δικαιολογουμαι γιατί δεν ήμουν έτοιμος και ξαφνιάστηκα ευχάριστα όταν πρωτοάκουσα τον δίσκο. Κάπως έτσι, φόρεσα τα φαρδιά μου ρούχα, τα ακουστικά μου περπάτησα και αποφάσισα να κάνω ένα διαφορετικό review, χωρίς πολλά πολλά, δεν μίλησα για κομμάτια, δεν μίλησα για αναφορές, δεν μίλησα για τίποτα και καλύτερα, ας το αφήσουμε έτσι. Θέλω από αυτό το review να μείνει η αξία του δίσκου. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια, ξεχωρίζω δίσκο και όχι κομμάτια.
Εν κατακλείδι, μετά από παααρα πολύ καιρό, ακούσαμε επιτέλους ένα δίσκο ο οποίος είναι άξιος να σταθεί σαν hip hop της γενιά μας. Η ταυτότητα και το στυλ είναι κάτι πολύ παραπάνω από ξεκάθαρο, το Millennials έκανε περισσότερες δηλώσεις από οποιοδήποτε post σε social media. Και ο Εθισμός έγραψε με μεγάλα γράμματα το όνομα του στο 2024. Ελπίζω να δούμε σύντομα παρουσίαση δίσκου.
Αν με ρωτήσουν στο μέλλον πως ήτανε το αστικό τοπίο στην Αθήνα ως millennial θα τους βάλω να ακούσουν αυτό τον δίσκο.
Τα λέμε στο επόμενο.
Yγ: Όσο έγραφα το άρθρο, είδα ότι ο δίσκος μπήκε στο Top Album Debut Global του Spotify, όλα καλά πήγανε.
Leave a Reply