Επικίνδυνοι πολίτες.
Περίμενα πολύ καιρό για αυτή την στιγμή.
«Δεν βλέπω π***νες την ώρα»
Επικίνδυνοι πολίτες λοιπόν.
2 χρόνια μετά από το Τσιγάρα στα Βαλκάνια έναν classic δίσκο της σύγχρονης ιστορίας, ήρθε η ώρα για το «Επικίνδυνοι Πολίτες»
Πρόκειται για έναν δίσκο τον οποίο περιμέναμε εδώ και καιρό. Είχαμε πάρει αρκετά δείγματα, ώστε να έχουμε προσδοκίες. Το αποτέλεσμα, το ακούσαμε πριν λίγες ώρες και όπως ήταν αναμενόμενο ήτανε αντάξιο των προσδοκιών.
Σύντομα, αναμένουμε να κυκλοφορήσει η ταινία Επικίνδυνοι Πολίτες.
Ένας δίσκος 14(!) κομματιών, συνολικής διαρκείας 52 λεπτών. Με συμμετοχές από Wang, Bloody Hawk, Dof Twogee, Skouti beats από παραγωγούς.
Η θεματολογία του δίσκου, έχει έντονο το κοινωνικοπολιτικό στοιχείο της γειτονιάς, συνδυασμένο με την δρομισια μελωδική αισθητική του Dani Gambino, ντυμένο άρτια με τους ήχους Dj the boy και Dj Paco, με συμμετοχές από Dof Twogee και Skouti Beats.
Ο δίσκος κυκλοφόρησε από την Elite Musik που υπάγεται στην Stay Independent.
Ας πάμε λίγο πιο βαθιά στον δίσκο.
Ο δίσκος ξεκινάει με το κομμάτι “Συμπλοκές” από την εισαγωγή του κομματιού ο Dani μας προετοιμάζει για κάτι καινοτόμο, καινούριο, πειραματικό. Παρ’ολαυτα ακούγεται οικείο σε ήχο και στυλ.
Έχουμε έναν πολύ πιο μελωδικό Dani, δίνοντας τεράστια έμφαση στα φωνητικά και με το iconic πλέον «ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ Π***ΝΕΣ ΤΗΝ ΩΡΑ» να ξεκινάει το κομμάτι νιώθοντας την ένταση από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Το κομμάτι το άκουσα σαν “εισαγωγή” στο concept-project του “επικίνδυνοι πολίτες” και όχι σαν intro του δίσκου, αντίθετα σαν intro μου φάνηκε το επόμενο κομμάτι. Να πω την αλήθεια το περίμενα να κυκλοφορήσει ως “single”
Εν συνέχεια έχουμε το Capitano. Ένα κομμάτι που προσωπικά το αγάπησα από το πρώτο άκουσμα. Με ένα απίστευτα πανέμορφο μελωδικό-επιθετικό ρεφρέν από τον DANI. Κλείνοντας το 2ο κομμάτι, όπως προανέφερα,το «άκουσα» σαν το Intro του δίσκου, καθώς έχει τα αριστουργηματικά σκρατσαρισματα του The boy, επενδύοντας στην νέα σχολή, δείχνοντας παράλληλα τις αδιαμφισβήτητες ικανότητες του σαν Dj παλιάς σχολής.
Συνεχίζουμε με το “Castellano”. Ακούγοντας το, μου ήρθε στο μυαλό το κομμάτι Koproi, από το Τσιγάρα στα Βαλκάνια.
«Ο Castellano έπρεπε να φάει τον John Gotti»
Για την ιστορία, ο Castellano ήτανε ένας εκ των «Νονών» στο Κονέκτικατ της Νέας Υόρκης με διασυνδέσεις στην Σικελία. Ήταν ένα από αφεντικά της οικογένειας Gambino, όπως τον αποκαλούσαν Boss of the bosses. O οποίος αφιερώθηκε στην μετατροπή των παράνομων ασχολιών σε νόμιμες κερδοφόρες επιχειρήσεις. Μέχρι να πυροβοληθεί και σκοτωθεί από τον John Gotti άλλον ένα διάσημο μαφιόζο της εποχής.
Έτσι και ο Dani όπως αναφέρει ο ίδιος στο κομμάτι, φοβάται μην το βρουν σαν τον Castellano.
“Κάποιοι λένε πως ίσως το χάσω και μπλέξω με σφαίρες σαν τον Castellano”
Τρομερή παραγωγή, τρομερά backs, τρομερό ρεφρέν, τρομερό κομμάτι, απίστευτη αισθητική.
Έπειτα έχουμε “Νέοι στο νοσοκομείο”
Ένα κομμάτι γροθιά στο στομάχι. Μια κοινωνική κατακραυγή ως προς την σύγχρονη κοινωνία και το κράτος.
“Κράτος που αδιαφορεί, αν θα μείνεις μες στο κρύο
Αίματα έξω από την Βουλή, νέοι στο νοσοκομείο,
Δεν υπάρχει διαφυγή”
Στο κομμάτι συμμετέχει ο Wang, με αναφορές στην Θεσσαλονίκη, την ζωή του καθώς και την καθημερινότητα του, παράλληλα απαξιώνει τους ανθρώπους του παρελθόντος, καθώς και την ΕΑ.
Συνεχίζοντας έχουμε το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου “Επικίνδυνοι πολίτες”
Είναι ένα κομμάτι
“Για αυτούς που κάναν όνειρα και τώρα καταλήξαν επικίνδυνοι πολίτες”
Ο κοινωνικός και καυστικός λόγος του Dani είναι η φωνή μιας ολόκληρης γενιάς. Μιας γενιάς που καταδικάστηκε στην καθημερινότητα.
“Για αυτούς που πέσαν στα λασπόνερα για αυτούς που γεννηθήκανε επικίνδυνοι πολίτες”
Στο κλείσιμο του κομματιού, και την εισαγωγή του επόμενου, έχουμε μια φανερή «αλλαγή» στον ήχο.
Πιο συγκεκριμένα έχουμε το κομμάτι “Knock Knock” Όσο το ακούω, νιώθω σαν να ξεκινάει ο δίσκος με έναν διαφορετικό τρόπο. Κάπως έτσι, κατέληξα στο συμπέρασμα πως με το πρώτο μέρος του δίσκου και το κομμάτι Knock Knock αποτελεί μια γέφυρα στο 2ο μέρος του δίσκου. Η μπορεί και όχι, τέλος πάντων το κομμάτι έχει πιο γρήγορο, άμεσο και «διασκεδαστικό» ήχο. Ακούγοντας το, θυμήθηκα το ZULU και το ΚΕΡΑΤΟ
Στο συγκεκριμένο κομμάτι, ο καλλιτέχνης, διαχωρίζει τον εαυτό του από την υπόλοιπη βιομηχανία.
“Δεν τρέχω γιατί δεν αξίζει τον κοπο να σκίσω και πάλι την ίδια κορδέλα
Φοράμε καπέλα, φοράτε φρου φρου και δαντέλα”
Στα μισά του δίσκου, έχουμε το “Τρένο” όπου έχουμε έναν Dani να προβληματίζεται με τον εαυτό του αναφορικά με την καθημερινότητα του, ενώ παράλληλα δείχνει πίστη σε εκείνον και στις επιλογές του.
“Ποσο να αντέξω το στρες και τις αϋπνίες πιστεύω στο μυαλό μου, αυτό με τσουλάει άσε τους άλλους να πιστεύουν σε εικόνες και σε θρησκείες
Στα καφενεία λένε πάλι ιστορίες άλλες ισχύουν και άλλες είναι φαντασίες και αναρωτιέμαι αν θα γίνω σαν και αυτούς πάνω σε ένα τραπέζι να με τρώνε οι παρτίδες”
Στο 8ο κομμάτι έχουμε το “Φλόγες στα γραφεία” σε συνεργασία με τον Dof Twogee. Εδώ ακούμε τον Dani να «πανηγυρίζει» για όσα κατάφερε, ενώ ταυτόχρονα κατακρίνει το κράτος για την στάση και την αντιμετώπιση προς τους πολίτες, δηλώνοντας πως δεν θα σταματήσει τον αγώνα ακόμα και αν λήξει ισοπαλία.
“Καίνε σπίτια, δάση και ζωή, για μια μίζα μια επιταγή, η κλεψύδρα γράφει διαφυγή ο λαός το πήρε πλέον πρέφα”
“Μπήκε η χρονια γαμιολες και έχω ρίξει όλες τις πόρτες, φωτιά και καμίνι παντού καπνογόνα στολίζουν τα live μου
Ευρώπη γαμιεσαι εδω είναι Βαλκάνια και θα σωθεί το τομάρι μου”
3 κομμάτια πριν το τέλος έχουμε το κομμάτι “Πατιτι” Στην εισαγωγή έχουμε μια αναφορά στο “Τότε ποιος” λέγοντας “Είμαι αντιφα γαμαω τα αφεντικά”
Εδώ, ο Dani μας δίνει μια οπτική της καθημερινότητας μέσω αναφορών σε ζητήματα όπως το μεταναστευτικό, καθώς και τα struggles των ελληνικών οικογενειών, ανοίγοντας (μεταφορικά) την πόρτα κάθε σπιτιού και κάθε τηλεόρασης.
Ακολουθεί το “Δανεικά” κλείνοντας το 2ο μέρος του δίσκου. Το κομμάτι, πραγματεύεται την σύγχρονη κοινωνία, παρομοιάζοντας την με ζούγκλα, καθώς και την οικονομική δυσχέρεια που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες.
Εν συνέχεια έχουμε το “Σαραντάρια” ένα κομμάτι σε συνεργασία με τον Bloody Hawk, με ένα ακραίο κουπλέ. Ίσως ένα από highlight του δίσκου για εμένα. Και οι δυο μιλάνε για την νέα γενιά, καθώς και μια άρνηση αναφορικά με τον στρατό, όπως ανέφερε και ο Gambino σε προηγούμενο κομμάτι.
“Αγαπητό μου παιδί, όταν γεννηθείς πρέπει να μάθεις τον τρόπο τον κόσμο να καταλάβεις μια για πάντα
ο πλανήτης κρέμεται από ένα φτηνό ιμάντα και ήτανε λίγο μαλακια που γεννήθηκες στην Ελλάδα.
Γιατί στο μπαχτσέ μας μέσα
έχει μαϊντανούς χιλιάδες,
δούλους και αφεντάδες,
κόμματα κι ομάδες,
βουλευτές παπάδες
φτώχεια και παράδες και μέσα σε όλα αυτά πρέπει να ψάχνεις και ένα νόημα για να ζεις. Αν πετύχεις κάτι το χρωστάς αλλά αν άμα δεν πετύχεις τίποτα δεν σου χρωστάει κανείς[…]
Να λέω εξυπνάδες είναι το ατού μου
ο Kendrick στα βραβεία ντύθηκε σαν τον παππού μου
δεν θα μπω στρατό, λασκάρει η βίδα του μυαλού μου,
κύριε λοχαγε αν θες έλα εσυ στο tour μου”
Κλείνοντας το κουπλέ, ο Bloody Hawk αναφέρει “Επικίνδυνοι πολίτες -φθηνά Τρίκς” Ίσως είναι ένας προάγγελος για κάποιο επερχόμενο δίσκο με τίτλο «Φθηνά Τρικς» θα δούμε.
ΥΓ: Όλη η χώρα ακόμα Stand by είναι, Stand by.
Κλείνοντας σιγά σιγά, έχουμε το “Λωποδύτες” ένα άριστα «τεχνικό» κομμάτι, με τον Dani να μας δείχνει την δημιουργικότητα στον συνδυασμό των λέξεων του, στις ρίμες, καθώς στην εναλλασσόμενη ροή του λόγου του.
Στο κομμάτι 13 ακούμε το “Madonna”
Η λέξη “Madonna” προέρχεται από την Ιταλία του 16ου αιώνα, όπου χρησιμοποιούνταν με σεβασμό απευθυνόμενοι σε γυναίκες ως “my lady” Επίσης, “Madonna” στα Λατινικά σημαίνει Παναγία. Υπάρχει και ένα έργο τέχνης με τίτλο “Madonna and Child”
Σε αυτό αυτό το κομμάτι, ακούμε τον Gambinο να καταθέτει την ψυχή του. Ευχαριστεί την Παναγία για όλους τους ανθρώπους που έχει δίπλα του, καθώς και για όλους όσους συνάντησε, δίνοντας ένα μήνυμα πως θα είναι εδώ, ότι και αν γίνει θα είναι εδώ. Τον βλέπουμε να κάνει όνειρα για το μέλλον, ενώ ταυτόχρονα συγχωρεί το παρελθόν και όσους τον αδίκησαν.
“Ω Θεέ μου αν υπάρχεις πες του πως δεν πέφτω,
δεν έχουνε ιδέα πόση τρέλα έχω,
αυτοί κοιμούνται εγώ τα βραδια, περπατάω, φέτος τι άλλο να κάνω ακόμα έβγαλα και έργο,
Πως σου ακούγομαι αδερφέ σε αυτό το τέμπο;
Είναι αργό δεν είναι hit ούτε απ’το γκέτο, δεν με ενοχλεί να κριτικάρεις είσαι fake και εγώ μέσα στην παράνοια το αύριο μου βλέπω.
Αν τα προδώσω όλα πάρτε μου το σβέρκο”
Για κλείσιμο έχουμε το “No Hope” σε μια παραγωγή του Skouti Beats και φυσικά του Dj the boy. Στο No hope, έχουμε ένα εξαιρετικό κλείσιμο του δίσκου, με τον ίδιο να αναφέρεται στο παρελθόν, την οικογένεια, τους δικούς του, καθώς και για την επιθυμία να παραμείνει αληθινός στον εαυτό του.
Εν κατακλείδι, αυτό ήτανε το “Επικίνδυνοι Πολίτες” μια αφιλτράριστη, με άριστα δομημένη ακουστική «οπτική» της καθημερινότητας.
Μετά το πέρας της πρώτης ακρόασης ανέτρεξα πίσω σε όλα τα κομμάτια του Dani. (Siri play Tsigara Sta Valkania) Η αλήθεια είναι, ότι πολλοί με ρώτησαν πως μου φάνηκε ο δίσκος, από τις 12 το βράδυ μέχρι και τώρα που το γράφω, έχω λάβει αρκετά μηνύματα, ζητώντας την γνώμη μου για τον δίσκο. Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να πω «καλύτερα τραγούδια» αλλά με έπιασα να ανατρέχω στον δίσκο για να τον ξανά ακούσω, για κάποιο λόγο, δεν μπορώ να θεωρήσω κάποιο καλύτερο, διότι θα αδικήσω αρκετά αριστουργήματα, τα οποία δεν θα γίνουν hits. Έπειτα , παίρνω ως δεδομένο ότι μόλις περάσει λίγος καιρός, θα πω «Νταξει δίσκος της χρονιάς»
Ο δίσκος, η αλήθεια είναι πως χρειάζεται 3-4 ακούσματα για να αντιληφθείς την αξία του δίσκου. Στην αρχή μου ξένισε δεν θα πω ψέματα. Στην συνέχεια τον αγάπησα και τον έχω στο repeat όσο το γράφω.
Δεν θα μπω στην διαδικασία να το συγκρίνω με το «Τσιγάρα στα Βαλκάνια» γιατί δεν υπάρχει τίποτα προς σύγκριση.
Εν συντομία, σε όλο τον δίσκο κυριαρχεί ένα αστικό γκρίζο τοπίο, μέσα στο οποίο ακούμε ένα Dani να μιλάει για την αδικία της καθημερινότητας, την αστυνομική βία, ένα κράτος αδιάφορο προς τον κόσμο και μια κοινωνία που εθελοτυφλεί. Παρ’όλα αυτά τον βλέπουμε να παραμένει θετικός ως προς το μέλλον, κρατώντας μια απόσταση από την σύγχρονη βιομηχανία και την όλη υποκρισία των «χαλιών» έχοντας εμπιστοσύνη σε εκείνον και την ομάδα του.
Σε πολλά σημεία του δίσκου, τον ακούμε σε έναν εξομολογητικό τόνο, μιλώντας πιο προσωπικά στις ρίμες του, δίνοντας μια ιδιαίτερη χροιά στον δίσκο.
Κλείνοντας, να αναφέρω ότι κάπου μέσα στο αλμπουμ, μας πετάει κάτι για 3ο δίσκο, όπως είχε κάνει στο παρελθόν στο κομμάτι “Τότε ποιος”
“Στον πρώτο δίσκο χάσανε την γη κάτω από τα πόδια, που να ξεραν ότι βγάζω το επικίνδυνοι πολίτες”
Ήτανε μια όχι και τόσο αντικειμενική προσέγγιση του δίσκου.
Siri play “Epikindinoi Polites”
Leave a Reply