Καλημέρα, καλησπέρα, καλή βδομάδα και καλή ροή στην εβδομάδα που διανύουμε. Η εβδομάδα που πέρασε ήτανε όπως πρέπει. Αρκετό κρύο, ελάχιστες κυκλοφορίες, αισθητικοί προβληματισμοί και μία συμμετοχή που με έκανε να συνειδητοποιήσω το πόσο συνεχίζω να αγαπώ αυτή την μουσική. Μην λέω μαλακιες, παίζει αυτή την εβδομάδα να άκουγα μόνο το ‘’Ταπεινοί και πεινασμένοι’’ το ‘’2ΧΧΧ’’ και το ‘’’Metro’’ Οκέι, άκουσα κάποιους δίσκους αρκετά παλιούς, όπως το Black on both sides, το illmatic και το ATLiens. Δίσκοι που κυκλοφόρησαν όταν γεννήθηκα, άκουσα στο γυμνάσιο και με επηρεάζουν μέχρι και σήμερα. Τέλος πάντων δεν θα αναλύσουμε τα μουσικά μου ερεθίσματα.
Αναρωτιέμαι, αυτοί οι δίσκοι που επηρέασαν γενιές και γενιές, αν έβγαιναν σήμερα, θα είχαν τέτοιο αντίκτυπο; Θα υπήρχε απήχηση; Το πιο πιθανό είναι όχι. Η αισθητική της κάθε δεκαετίας είναι εντελώς διαφορετική. Αν και νομίζω είναι σχεδόν αδύνατο να μην ‘’επηρεαστείς’’ με συγκεκριμένους δίσκους. Ρε φίλε, όπως και αν το σκεφτείς, δεν γίνεται να μην επηρεαστείς με τα classics. Αν φυσικά είσαι ‘’ανοιχτόμυαλος’’ σαν ακροατής, σε νοιάζει η μουσική, η κουλτούρα, η ιστορία και η τέχνη πίσω από αυτό που ονομάζεται ραπ. Φιλική συμβουλή, αν ποτέ θελήσεις να μάθεις για την ιστορία της μουσικής μας, δώσε λίγο χρόνο στο αυτί σου να προσαρμοστεί στην αισθητική της εποχής. Ίσως να σου ξενησει ο ήχος στην αρχή, αλλά μετά νιώθεις την ενέργεια. Αισθάνεσαι τους ήχους, ακούς τις εικόνες, νιώθεις την αισθητική, δεν είναι απλά ένας ήχος που θα ακούσεις και θα προσπεράσεις. Είναι κόλλημα. Όπως έχει πει και ένας μεγάλος καλλιτέχνης. Είναι τέχνη για κολλημένους.
Κάπου εδώ, σε αυτό το σημείο θέλω να αναφέρω αυτό που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα. Ειλικρινά, αυτό το συναίσθημα αυτής της είδησης, αυτής της κυκλοφορίας ήτανε όχι απλά πρωτόγνωρο, οριακά συγκινήθηκα. Ναι, για αυτό που φαντάζεσαι μιλάω. Ας πάμε λίγο πίσω, όχι πολύ.1 χρόνο. Πέρυσι τέτοιο καιρό, είχα βαρέσει στο χέρι μου το αγόρι με το φράχτη. Η μάνα μου, εύλογα είχε αναρωτηθεί τι είναι τούτο το σύμβολο που επέλεξα να βρίσκεται στο χέρι μου…
18 Νοεμβρίου, βλέπω ένα ποσό από instagram της Χαρις Αλεξιου για το επερχόμενο δίσκο της με κάποιες ‘’διασκευασμένες’’ επιτυχίες της. Στο κομμάτι 9, βλέπω (Συμμετέχει ο ΛΕΞ). Για την ιστορία, η πρώτη συναυλία που πήγα ήτανε της Αλεξίου. Fun Fact, την έχω δει ζωντανά περισσότερες φορές από ότι έχω δει άλλο καλλιτέχνη. Είναι η μοναδική ερμηνεύτρια που από τις εκτός ραπ, που έχει κατεχει μια θεση στις playlist μου με best of κομμάτια (πατήστε εκεί που λέει playlist) Δεν πίστευα στα μάτια μου όταν είδα την δημοσίευση, το ίδιο και η μάνα μου.
22 Νοεμβρίου, κυκλοφορεί ο δίσκος. Ακούω τον ΛΕΞ, να μπαίνει μετά την Αλεξίου και το αυτί μου δεν μπορούσε να ”συγχρονίσει’’ αυτό που άκουγε. Αυτό που άκουγα, ήτανε οικείο και παράλληλα αντικρουόμενο. Ε λοιπόν για εμένα, αυτή είναι η στιγμή της χρονιάς. Είναι η στιγμή που ένιωσα ολοκληρωμένος σαν Θοδωρής. Μεγάλωσα με την μουσική της Χάρις Αλεξιου και του ΛΕΞ. Το 2013, γύρω στον Μάρτιο (αν τα θυμάμαι καλά) ήμουν στο λύκειο, και είχα παρευρεθεί σε συναυλία της στο Gazarte. Λίγους μήνες τον Μάρτιο, βρέθηκα στην οδό ονείρων στην Χαλκίδα και άκουγα live τα ΑΚ μαζί με τον Τακι Τσαν και τον Χαρμανη.
Μία δεκαετία μετά, τους ακούω στο ίδιο κομμάτι. Δεν έχει σημασία πως, γιατί κλπ σημασία έχει το αποτέλεσμα. Είμαι σίγουρος ότι είναι πααρα πολλοί σαν και μένα. Όταν είπε ο ΛΕΞ ‘’Καμαρώνουν τις πλατίνες, τα sold out, τα top ten στελνουν στην μανα τους να ακούσει ποια μου λέει το ρεφρέν’’ το ένιωσα. Μαλακες, είναι ιστορική στιγμή. Μπαίνεις στον ΛΕΞ στο Spotify, και βλέπεις Arte Povera, Hgemonas, Vlospa ΚΑΙ Χαρις Αλεξίου. Παρεπιπτόντως αν θέλετε να μάθετε το στάρι πίσω από την συνεργασία τους θα σας πρότεινα να ακούσετε την συνέντευξη της στο ZΟΣΙΜΑΡ (τα ίδια και εδώ πατάτε πάνω στο ΖΟΣΙΜΑΡ, έχει και ο ΛΕΞ podcast μαζί του) οτιδήποτε άλλο να πουμε είναι περιττό. Μία από τις μεγαλύτερες ερμηνεύτριες της ιστορίας να συνεργάζεται με τον goat της γενιάς μας, απερίγραπτο.
Κλείνοντας, σκεφτόμουν μόλις φτάσω τα 100 άρθρα που έχω ως στόχο για το εξάμηνο, να τα ηχογραφήσω και να κυκλοφορήσουν σε μορφή ‘’podcast’’ Iσως, δεν είμαι σίγουρος, αλλά κάτι πρέπει να γίνει. Το έχουμε συζητήσει άπειρες φορές ως ομάδα να κάνουμε κάτι πιο διαδραστικό μεταξύ μας, αλλά χιπχοπαδες είμαστε, καταλαβαίνετε. Τέλος πάντων, αυτά για ετούτη την εβδομάδα, τα λέμε την επόμενη. Παρακάτω ακολουθεί η λίστα όπως κάθε εβδομάδα.
”ΤΓΚ ως τον θάνατο ή έστω τα γεράματα”
Leave a Reply